De invasieve waterplant watercrassula vormt een ernstige bedreiging voor inheemse ecosystemen in de Benelux. Volledige eliminatie van deze uit Australië afkomstige soort is vaak onhaalbaar, maar het LIFE-project Resilias laat zien dat een ecosysteemgerichte aanpak hoop biedt. Deze methode richt zich op het terugdringen van de plant, gecombineerd met het versterken van inheemse vegetatie.
De aanpak begint met het drastisch verminderen van de watercrassula door afgraven, het plaatsen van zeilen of hittebehandeling. Vervolgens worden inheemse planten ingevoerd die kunnen concurreren om voedingsstoffen en ruimte. Monitoring van water- en bodemkwaliteit speelt een cruciale rol, omdat voedselrijke gebieden minder geschikt zijn voor deze aanpak.
Voorbeeldgebieden zoals Akkerenven en Halsteren laten zien dat maatwerk noodzakelijk is. De resultaten zijn bemoedigend: inheemse soorten zoals oeverkruid en moerashertshooi hebben kans van slagen als de timing en omstandigheden optimaal zijn. Toch blijft watercrassula terugkeren, zeker in voedselrijke of met andere besmette gebieden verbonden wateren.
Resilias benadrukt dat bestrijding geen alles-of-niets-strategie is. De sleutel ligt in een systematische aanpak, aangepast aan lokale omstandigheden, en voortdurende monitoring. Hiermee kunnen natuurbeheerders het evenwicht in kwetsbare ecosystemen herstellen.